محققان گروه جدیدی از داروهایی را شناسایی کردهاند که میتوانند در مبارزه با سرطان خون با عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای شیمیدرمانی موجود مفید باشند.
دانشمندان دو مولکول را شناسایی کردهاند که میتواند به درمان سرطان خون کمک کند، به گونهای که نسبت به داروهای شیمی درمانی موجود آسیب کمتری به سلولهای سالم وارد کند.
این ترکیبات با استفاده از مکانیسم متفاوتی کار میکنند که باعث میشود برای سلولهای سرطانی انتخابیتر باشند.
قبلا مشخص شده بود که فعالیت غیرطبیعی در آنزیمی به نام DNMT3A با تشکیل سلولهای خونی غیرطبیعی با لوسمی میلوئید حاد مرتبط است. بسیاری از داروهای شیمی درمانی فعلی با غیرفعال کردن آنزیم DNMT3A کار میکنند، اما متأسفانه، آنها همچنین با فعالیت DNMT1، آنزیمی مشابه با نقش حیاتی در سلولهای سالم، تداخل میکنند. همین مطلب باعث بسیاری از عوارض جانبی سمی توسط بیماران تحت شیمی درمانی میشود.
در تحقیق جدید، محققان راههایی را برای تاثیر تنها بر روی DNMT3A پیدا کردهاند. مشخص شده که این آنزیم در حین شروع به کار، با پروتئینهایی، مجموعهها یا کمپلکسی را تشکیل میدهد، بنابراین گروه تحقیقاتی تعداد زیادی از داروهای موجود را بررسی کردندو به دو دارو رسیدند که مزاحم این فرآیند مشارکتی میشوند.
این دو دارو، پیرازولون و پیریدازین هستند که یک محل غیر فعال در DNMT3A را هدف قرار میدهند و از تشکیل کمپلکس جلوگیری میکند و در نهایت اثرات آبشاری را که میتواند منجر به سرطان خون شود، متوقف میکنند. نکته مهم این است که این است که DNMT1 را تحت تأثیر قرار نمیدهند.
این پیشرفت میتواند پایه و اساس استفاده از دسته جدیدی از داروها برای درمان سرطان خون و سایر اشکال سرطان قرار گیرد، طوری که سمیت بسیار کمتری نسبت به داروهای شیمیدرمانی موجود داشته باشند. با این حال، اثر درازمدت آنها باید بیشتر بررسی شود و باید دید که چطور میشود بر کارایی آنها افزود.
چون این داروها در حال حاضر برای بیماریهای دیگر استفاده میشوند، مرحله تایید آنها برای استفاده در بیماران آسانتر خواهد بود.
یک پزشک