«تابناک با تو» - از دههی ۹۰ میلادی تاکنون نرخ نجات از سرطانهای مردانه پیوسته در حال افزایش بوده و مردان بیشتری از این سرطانها نجات مییابند.
تشخیص به موقع سرطان نقش به سزایی در درمان آن دارد و این امر جز با افزایش آگاهی دربارهی این بیماری میسر نیست.
در ادامه با سرطانهای مردانه آشنا خواهیم شد.
سرطان بیضه
سرطان بیضه اغلب، مردان ۱۵ تا ۴۹ ساله را درگیر میکند. این سرطان انواع مختلفی دارد، اما ۹۵ درصد موارد ابتلا به سرطان بیضه از نوع ژرم سل (سلولهای تولیدکنندهی اسپرم) است.
علاوه بر سن، نژاد و قومیت هم در ریسک ابتلا به سرطان بیضه مؤثر است. برای مثال، ریسک ابتلا به این سرطان، در قارههای آمریکا و اروپا بیشتر و در قارههای آفریقا و آسیا کمتر است.
نشانه ها: برآمدگی، درد یا ورم جدیدی که قبلاً در بیضهها وجود نداشت و چیز عادیای به نظر نمیرسد.
نحوهی خودآزمایی: بیضههای خود را چک کنید. یک بررسی کوتاه در حمام از هر کاری مؤثرتر است.
کارشناسان تأکید دارند هر مورد غیر عادیای لزوماً سرطان نیست. اما اگر متوجه برآمدگیای در قسمت بیضهها شدید که قبلاً در آنجا وجود نداشت، به پزشک مراجعه کنید.
نحوهی معاینه: پزشک احتمالاً بیضه هایتان را معاینه خواهد کرد. سعی کنید آرام و راحت باشید؛ پزشک تان قبلاً بارها این کار را انجام داده است. ممکن است از شما بخواهد که دراز بکشید یا این کار را ایستاده انجام دهد.
وقتی پزشک مشغول معاینه است، میتوانید با جا به جا کردن آلت تناسلی تان به او کمک کنید.
نحوهی درمان: ۹۸ درصد از موارد ابتلا به سرطان بیضه درمان میشوند.
نحوهی درمان به نوع سرطان و اینکه در چه مرحلهای قرار داشته باشد بستگی دارد، اما ممکن است شامل انجام جراحی برای برداشتن بیضه یا پرتودرمانی باشد.
از شیمی درمانی اغلب برای درمان سلولهای سرطانی باقیمانده استفاده میشود که ممکن است به دیگر قسمتهای بدن سرایت کنند.
سرطان پروستات
پروستات غدهای تقریباً به اندازهی یک گردو است که با بالا رفتن سن بزرگ میشود.
این غده در زیر مثانه قرار دارد و مجرای ادرار را احاطه کرده است، مجرایی که ادرار را به بیرون بدن هدایت میکند.
سرطان پروستات عمدتاً مردان بالای ۵۰ سال، مردانی که سابقهی ابتلا به این بیماری در خانوادهی آنها وجود دارد و همچنین مردانی که اصلیت آفریقایی یا کارائیبی دارند را درگیر میکند.
در برخی موارد، سرعت پیشرفت سرطان پروستات به قدری پایین است که مشکلی ایجاد نمیکند و نیازی هم به درمان ندارد.
اما در برخی موارد هم سرطان به سرعت پیشرفت میکند و احتمال اینکه به دیگر قسمتهای بدن سرایت کند بیشتر است.
نشانه ها: تکرر ادرار به ویژه هنگام شب، سخت شدن شروع ادرار کردن یا نگه داشتن ادرار، اختلال نعوظ، احساس درد هنگام انزال، و وجود خون در ادرار یا منی.
همهی مبتلایان سرطان پروستات نشانه ندارند. این سرطان در اغلب موارد، توسط پزشک در حین انجام معاینات معمول کشف میشود. اگر نگران هستید که به این سرطان مبتلا شده اید، یا جزء گروههای پرخطر هستید و یا بالای ۵۰ سال دارید، به پزشک مراجعه کنید.
نحوهی معاینه: پزشک احتمالاَ یک آزمایش ادرار و یک آزمایش خون برایتان تجویز میکند.
علاوه بر این، ممکن است با فرو بردن انگشت (با استفاده از دستکش) به درون مقعد، به معاینهی پروستات بپردازد.
نحوهی درمان: گزینههای مختلفی برای درمان پروستات وجود دارد، از جمله: نظارت فعال، عمل جراحی برداشتن پروستات، پرتو درمانی، هورمون درمانی و شیمی درمانی.
اگر مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده شدید، به خاطر داشته باشید که در بسیاری از موارد، سرعت پیشرفت این سرطان پایین است و ممکن است نیازی به جراحی یا دیگر درمانهای قوی نباشد.
سرطان آلت تناسلی مردان
سرطانی نادر که بیشتر، پوست آلت تناسلی مردان و پیش پوست آن را درگیر میکند. عامل نیمی از موارد ابتلا به این سرطان، ویروس پاپیلوم انسانی یا همان اِچپیوی است.
اِچپیوی از طریق هر گونه تماس پوستی در ناحیهی تناسلی، رابطه جنسی واژنی، مقعدی یا دهانی و استفاده از اسباب بازیهای جنسی مشترک سرایت مییابد. اما اغلب مردانی که به اِچپیوی دچار میشوند، به سرطان آلت تناسلی مبتلا نمیشوند.
اگر سیگار مصرف میکنید، بالای ۵۰ سال دارید، یا به خاطر مناسب نبودن وضعیت پیش پوست آلت تناسلی تان برای حفظ تمیزی آن با مشکل رو به رو هستید، ریسک ابتلا به این سرطان در شما بالاتر است.
همچنین ریسک ابتلا به این سرطان در کسانی که به دلیل ابتلا به بیماریهایی مانند اِچآیوی دستگاه ایمنی ضعیفی دارند، یا آنهایی که به دلیل ابتلا به بیماری پسوریازیس دارویی به نام پسورالن مصرف میکنند، و همچنین آنهایی که به دلیل داشتن بیماریهای پوستی تحت فوتوشیمی درمانی قرار دارند، بیشتر است.
نشانه ها: ظاهر شدن یک برآمدگی یا زخم بر روی آلت تناسلی که ظرف یک ماه برطرف نشود، ظاهر شدن ضایعه پوستی، خونریزی از آلت تناسلی یا از زیر پیش پوست، داشتن ترشحات بدبو، ضخیم شدن پیش پوست، تغییر در رنگ پوست، ظاهر شدن غده لای پاها، احساس خستگی، شکم درد یا کاهش وزن بی دلیل.
نحوهی خودآزمایی: حواس تان به هر تغییر پوستی غیر معمولی یا زخمی باشد و اگر بعد از یک ماه برطرف نشدند، به پزشک مراجعه کنید.
نحوهی معاینه: معمولاً برای تشخیص سرطان آلت تناسلی مردان، نمونه گیری انجام میشود.
نحوهی درمان: کرمهای شیمی درمانی، لیزر درمانی و سرمادرمانی (منجمد کردن سلولهای سرطانی) گزینههای موجود برای درمان این سرطان هستند.
در موارد پیشرفته، ممکن است به انجام جراحی نیاز باشد که در آن بخش سرطانی و مقداری اندکی از دور آن برداشته میشود تا جلوی بازگشت سرطان گرفته شود.
در موارد نادر، بخشی از آلت تناسلی یا تمام آن برداشته میشود، اما تنها در صورتی که چارهی دیگری نباشد.
منبع: روزیاتو