۹ نفر مبتلا به فلج کامل پاها دوباره توانایی راه رفتن را به دست آوردند!

با استفاده از ترکیبی از تحریک الکتریکی و فیزیوتراپی شدید، نه نفر با آسیب های مزمن ستون فقرات توانایی راه رفتن خود را بازیافتند.

همه آنها از فلج شدید یا کامل در نتیجه آسیب به نخاع رنج می‌بردند. به طور باورنکردنی، در همه داوطلبان بلافاصله بهبودهایی را مشاهده شد و پنج ماه بهبودی آنها ادامه داشت.

در تحقیق اخیر توسط محققان گروه تحقیقاتی NeuroRestore سوئیسی، گروه‌های عصبی دقیقی به عنوان نقطه شروع تحریک شناسایی شد. آنها با مطالعه موش‌های شناسایی شده بودند.

سلول‌های عصبی که راه رفتن را هماهنگ می‌کنند در بخشیزیرین نخاع قرار دارند. صدمات به نخاع سیگنال های مغز را قطع کند و حتی زمانی که این نورون‌های کمری خاص هنوز دست نخورده هستند، بیمار نمی‌تواند راه برود.

این نورون‌های «راه‌رو» که قادر به دریافت دستور نیستند، عملاً غیرعملکردی می‌شوند و فلج دائمی می‌شود.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که تحریک الکتریکی نخاع می‌تواند این فلج‌ها را معکوس کند، اما چگونگی وقوع آن مشخص نبود. بنابراین، کلودیا کاته، عصب‌شناس از موسسه فناوری فدرال سوئیس لوزان (EPFL) و همکارانش فناوری به نام تحریک الکتریکی اپیدورال را در ۹ نفر و همچنین در یک مدل حیوانی آزمایش کردند.

نخاع توسط یک انتقال دهنده عصبی کاشته شده توسط جراحی تحریک شد. در همین حال، بیماران همچنین تحت یک فرآیند توانبخشی عصبی شدید قرار گرفتند که شامل یک سیستم پشتیبانی رباتیک بود که به آنها در هنگام حرکات در جهات مختلف کمک می‌کرد.

بیماران پنج ماه تحریک و توانبخشی، چهار تا پنج بار در هفته را پشت سر گذاشتند. در کمال تعجب، همه داوطلبان توانستند با کمک یک واکر قدم‌هایی بردارند.

گرچه عملا و به صورت متناقض فعالیت عصبی در طناب نخاعی کمری را در حین راه رفتن کاهش یافته بود. اما به این خاطر صدور فعالیت های پالایش شده به زیرمجموعه خاصی از نورون ها بود که برای راه رفتن لازم هستند.

کاته و تیم او این فرآیند را در موش‌ها مدل‌سازی کردند و از ترکیبی از توالی‌یابی RNA و رونویسی فضایی استفاده کردند. تکنیکی که به دانشمندان اجازه می‌دهد تا فعالیت ژن را در بافت‌های خاص اندازه‌گیری و نقشه‌برداری کنند تا بفهمند کدام سلول‌ها چه کاری انجام می‌دهند.

آنها یک جمعیت واحد از نورون‌های ناشناخته قبلی را شناسایی کردند که می‌توانند پس از آسیب، در لامینه‌های میانی نخاع کمری، قدرت را به دست گیرند.

این بافت که از سلول هایی به نام نورون های SC Vsx2::Hoxa10 تشکیل شده است، به نظر نمی‌رسد برای راه رفتن در حیوانات سالم مورد نیاز باشد، اما به نظر می رسد برای بهبودی پس از آسیب ستون فقرات ضروری باشد، زیرا از بین بردن آنها از بهبودی موش ها جلوگیری می‌کند.

نورون‌های SC Vsx2::Hoxa10 «به‌طور منحصربه‌فردی» برای تبدیل اطلاعات از ساقه مغز به دستورات اجرایی لازمند.

پس به صورت خلاصه این آزمایش‌ها تأیید کردند که مشارکت نورون‌های SC Vsx2::Hoxa10 یک نیاز اساسی برای بهبود راه رفتن پس از فلج است.

این شناخت جدید می‌تواند به مرور زمان به پیدایش گزینه‌های درمانی بیشتری منجر شود و ممکن است کیفیت زندگی بهتری را برای افراد مبتلا به انواع دیگر آسیب‌های نخاعی نیز فراهم کند.

یک پزشک