حفاری‌های انجام شده در ال نارانجوی مکزیک در جریان آماده‌سازی این سایت برای ساخت و ساز بزرگراهِ مانته-اوکامپو-تولا در حال انجام بود. محققان از چهار تپه‌ی شناسایی‌شده در این سایت، دو تای آنها را حفاری کرده‌اند که حاوی گور‌های مرتبط با آخرین مرحلۀ دوره‌ی کلاسیک هستند؛ زمانی بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ پس از میلاد (براساس تاریخ‌گذاری نوعِ سرامیک یافت‌شده در سایت).
در مجموع، تیم حفاری دوازده گور را یافته است که بیشتر آنها در مکان مشابهی قرار داشتند و به نظر می‌رسد همگی آنها با سنت فرهنگی هواستک ارتباط دارند.
تمدن هواستک یک فرهنگ آمریکای میانه‌ی پیش-کلمبیایی است که قلمرویی در سواحل خلیج مکزیک را اشغال کرده و شامل بخش شمالی ایالت وراکروز و مناطق مجاورِ ایالت‌های ایدالگو، کرتارو، سن لوئیس پوتوسی و تامائولیپاس می‌شود. هواتسک‌ها معمولاً تپه‌های مدوری را در مراکز اصلی شهر می‌ساختند، از جمله سایت‌های باستان‌شناسی ویستا هِرموسا و پلاتانیتو.
یکی از تپه‌های مدور در اِل نارانجو ۲۰ متر قطر دارد و با سنگ‌آهگ و سنگ بازالت ساخته شده است که به نظر می‌رسد از فاصله‌ای دورافتاده حمل شده باشد. این تپه حاوی گور‌های سه بزرگسالی است که مزین به تزیینات صدفی به شکل گل، شمشیر‌های ساخته شده از سنگ آتشفشانی و گوشواره‌های کوارتز سبز هستند. به غیر از جواهرات زیبای دفن شده به همراه اجساد، نکتۀ جالب دیگر در مورد این گورها، شیوه‌های متفاوت قرار گرفتن اجساد است که به حالت‌های خمیده و نیمه‌نشسته دفن شده‌اند.
قطر تپه‌ی دیگر نیز ۳۰ متر است و حاوی گور بزرگسالی است که درون سازه‌ای از جنس سنگ‌آهک قرار داده شده است. این سنت تدفین مشابه سنت‌های تدفینی است که در سایت هواستکِ تامتاک در سن لوئیس پوتوسی در جنوب سایت تامائولیپاس مشاهده شده است.
فرادید
