«پایان زیستن» عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد به قلم هوشنگ گلمکانی درباره درگذشت کیومرث پوراحمد است که در آن آمده: پریشب تماس گرفت و گفت «فیلم «زیستن» را دیدی؟ فیلم جدید انگلیسی....»
گفتم آره، اتفاقا همین دیشب دیدم.
گفت: «اینو که کوروساوا ساخته بود. از این هم بهتر بود. چرا دوباره؟»
گفتم من هم «زیستن» کوروساوا را خیلی دوست دارم اما از این فیلم هم بدم نیامد.
فردا «زیستن» کوروساوا را نمیدانم برای چندمین بار، اما پس از سالها، باز تماشا کردم و دیدم که نه، این فیلم جدید انگلیسی فیلم بدی نیست. چیزهایی هم یادداشت کردم. دیشب میخواستم به کیومرث زنگ بزنم و درباره این دو «زیستن» باهاش حرف بزنم. بپرسم تو «زیستن» کوروساوا را آخرین بار کی دیدی؟ بگویم این فیلم جدید انگلیسی به دلم نشست و در مواردی بهتر بود.
حتما دلیلش را میپرسید و من دلایلم را میگفتم. شاید کلنجار میداشتیم و تشویقش میکردم فیلم کوروساوا را دوباره ببیند. خستگی غالب شد و با خودم گفتم فرداش زنگ میزنم تا به بهانه این فیلم درباره زندگی و مرگ حرف بزنیم، و درباره بحران میانسالی و چه بسا سالخوردگی.
میخواستم برای چندمین بار به او بگویم دلم میخواهد یک شب بخوابم و صبح بیدار نشوم. نمیدانستم او شجاعتر بوده و خودش اقدام کرده و مثل من منتظر قضا و قدر نمانده است.
همین قدر سهمگین و به شکل وحشتناکی شجاعانه از سر افسردگی حاصل از ناامیدی
اعتمادآنلاین
ما مخاطبین چقدر بدبختیم که بیننده و مخاطب اثار شما ها و امثال شما ها هستیم این چه حرف و سخن بی محتوا و زشتی است که میزنی(منتظر قضا وقدر) نماند!!!!
خیلی بی معنا است
خیلی بی محتوا و چرت و پرت است این حرف تو(هوشنگ گلمکانی)!!
خیلی چرت و مزخرفه
اگر این کلمات را هم ننوشته بودی کسی نمیگفت تو لالی!!
درست است که ارزشگذاری برای زندگی و مرگ بین ادمها متفاوت است و شاید در موقعیتی مثل انکه شخصی دچار بیماری لاعلاج شده باشد و به گفته پزشکان حتما از ان بیماری خواهد مرد و آن فرد برای اینکه جلو هزینه و زحمت بیهوده اطرافیان را بگیرد دست به خودکش بزند و آن عمل طبق منطق اکثر ادمها شجاعانه تلقی شود اما به نظرم هر عملی که از ما سر میزند میتواند تاثیرات بسیار زیادی در محیط باقی بگذارد و گاهی پیامی را به دیگران برساند و ان پیام به دلیل وسعت و عمق تاثیری که بر محیط میگذارد در مقایسه با بسیاری مسائل ارجح باشد و شاید نظرم اشتباه باشد. امیدوارم هیچ انسانی در چنبن وضعیتی قرار نگیرد.