اختصاصی تابناک باتو ـ بر اساس گزارش‌های خبری، سازمان سیا در حال تأمین بودجه تحقیقاتی برای احیای حیوانات منقرض شده - از جمله ماموت پشمالو و تیلاسین ببر مانند - است.
آژانس اطلاعاتی آمریکا از طریق یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر به نام In-Q-Tel شرکت فناوری Colossal Biosciences مستقر در تگزاس را تامین مالی می‌کند. بر اساس وب سایت Colossal، هدف این شرکت آن است تا با استفاده از مهندسی ژنتیک و استفاده از فناوری‌های ویرایش DNA یک موجود زنده، بار دیگر ماموت‌های منقرض شده را احیا کنند.
Colossal همچنین علاقه خود را به احیای تیلاسین منقرض شده یا ببر تاسمانی - یک کیسه دار گرگ مانند که در دهه ۱۹۳۰ منقرض شد - و همچنین پرنده منقرض شده دودو اعلام کرده است.
بر اساس اطلاعات منتشر شده از In-Q-Tel، سیا به نوبه خود نسبت به فناوری مهندسی ژنتیک زیربنایی که Colossal قصد توسعه آن را دارد، بیشتر از احیا ماموت‌ها و تیلاسین‌ها علاقه‌مند است. مقامات ارشد In-Q-Tel نوشتند: «از نظر استراتژیک، این موضوع کمتر به ماموت‌ها و بیشتر به توانایی‌های مهندسی ژنتیک و پیشرفت‌های آن مربوط می‌شود.»
احیا مجدد جانداران منقرض شده ممکن است مانند یک داستان علمی تخیلی به نظر برسد. به طور علمی هیچ راهی برای بازگرداندن ماموت‌های پشمالو مانند ده هزار سال پیش وجود ندارد. با این حال، با استفاده از ابزار‌های ویرایش DNA، دانشمندان می‌توانند ویژگی‌های مقاوم در برابر سرما را در توالی‌های DNA فیل‌های مدرن وارد کنند و آن‌ها را از نظر ژنتیکی شبیه به ماموت‌های پشمالو کنند. در نتیجه این آزمایش، موجود حاصل به خودی خود یک ماموت نخواهد بود، اما جاندار تغییر ژن یافته فیلی است که ویژگی‌های یک ماموت را در سیستم زیستی بدنی خود نشان می‌دهد.
اساس این فرآیند روش ویرایش ژنی به نام CRISPR است. کریسپر در واقع یک روش مهندسی ژنتیک به شمار می‌رود که دانشمندان می‌توانند از آن برای برش، چسباندن و جایگزینی توالی‌های ژنی خاص در DNA ارگانیسم استفاده کنند.
بر اساس گفته‌های شرکت In-Q-Tel، سرمایه گذاری در این پروژه به دولت ایالات متحده کمک می‌کند تا استاندارد‌های اخلاقی و علمی را برای فناوری مهندسی ژنتیک تعیین کند و ایالات متحده را در این زمینه یک گام جلوتر از کشور‌های رقیب نگه دارد.
اما باید خاطر نشان کرد که همه به استفاده از ابزار‌های مهندسی ژنتیک برای احیای حیوانات منقرض شده چندان خوشبین نیستند. به گفته Gizmodo، منتقدان هشدار داده اند که حتی اگر یک شرکت بتواند یک ماموت پروکسی سالم را مهندسی کند، زیستگاه طبیعی برای نگهداری آن ماموت در حال حاضر در دسترس نیست. حتی اگر زیستگاهی نیز برای آن وجود داشته باشد، کد ژنتیکی نمی‌تواند به حیوان یاد دهد که چگونه در یک اکوسیستم ناآشنا رشد کند. برخی از دانشمندان همچنین استدلال می‌کنند که پولی که برای پروژه‌های جانداران منقرض شده خرج می‌شود، اگر برای حفظ جانوران زنده استفاده شود، می‌تواند بسیار مفیدتر باشد.
