رضا صائمی در اینستاگرام خود نوشت: هر رنجی در جهان آنگاه که در چهره کودکی جلوه می کند، بغرنج می شود....فقر تلخ است اما رد آن در کودکان به زهر بدل می شود....بی خانمانی دردناک است اما وقتی با تقدیر کودکی گره می خورد هولناک می شود....تماشای هر دردی در شمایل کودک، ردی ویرانگر در حافظه و عاطفه آدمی به جا می گذارد....و چقدر تماشای این قاب، تماشای رنج این سرمای استخوان سوز در چهره این کودک خویی، درد را به استخوان می رساند....این معصومیت یخ زده، داغ بر دل می گذارد...فردا که بهار آید...در مدرسه و در کلاس انشاء چه خواهد نوشت او وقتی که معلم می گوید: زمستان خود را چگونه گذراندید؟....شاید بنویسد: سلامت را نمی خواهد پاسخ گفت....سرها در گریبان است....کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را....نگه جز پیش پا را دید نتواند...که ره تاریک و لغزان است....هوا بس ناجوانمردانه سرد است آه....زمستان است!
