«تابناک با تو» - فسیل استخوان پایی که به انسان‌تباران باستانی تعلق دارد، نشانگر آثاری است که احتمالا به‌وسیله‌ی ابزار‌های سنگی ایجاد شده است.
فسیل استخوان پایی که دارای نشانه‌های بریدگی ایجادشده دراثر ابزار‌های سنگی است، ممکن است اولین مدرکی باشد که نشان می‌دهد انسان‌های باستانی گوشت یکدیگر را می‌خوردند. این استخوان ۱٫۴۵ میلیون‌ساله‌ی متعلق به انسان‌تباری ناشناخته که به‌تازگی در مجله‌ی Scientific Reports توصیف شده، دارای آثار بریدگی شبیه آثار قصابی است که در همان زمان روی استخوان‌های فسیل شده حیوانات دیده می‌شود.
بریدگی‌ها روی نقطه مناسبی برای جدا کردن ماهیچه‌ها قرار دارند که نشان می‌دهد با هدف تقسیم کردن لاشه برای غذا ایجاد شده‌اند. بریانا پوبینر، از نویسندگان مطالعه از موسسه اسمیتسونین آمریکا می‌گوید: «منطقی‌ترین نتیجه‌گیری این است که این انسان‌تبار مانند حیوانات دیگر به منظور خورده شدن قصابی شده است.»
بازسازی انسان راست‌قامت، یکی از گونه‌های انسان‌تباری که بین ۱/۶ میلیون تا ۱۵۰ هزار سال پیش زندگی می‌کرد.
پوبینر درحال بررسی مجموعه‌ای از فسیل‌ها در موزه ملی کنیا در نایروبی بود و به دنبال آثار گاز گرفتن حیوانات می‌گشت که متوجه آثار خطی غیرمنتظره‌ای به طول چند میلی‌متر روی فسیل استخوان درشت‌نی یک گونه انسان‌تبار ناشناس شد. به نوشته‌ی نیچر، پوبینر به این نتیجه رسید که بریدگی‌ها شبیه آثار ناشی از گاز گرفتن حیوانات نیست، بلکه شبیه آثاری است که با ابزار سنگی ایجاد می‌شود.
خطوط روی این فسیل استخوان پا را می‌توان با استفاده از ابزار سنگی ایجاد کرد.
پوبینر آثار مذکور را با پایگاه داده از با حدود ۹۰۰ علامت ایجادشده روی استخوان‌های امروزی با استفاده از روش‌های مختلف مقایسه کرد. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که ۲ مورد از ۱۱ علامت ناشی از گاز گرفته شدن توسط شیر هستند، اما ۹ علامت دیگر توسط ابزار سنگی ایجاد شده‌اند که نشان می‌دهد یک نفر دیگری را قصابی کرده است.
نویسندگان سایر فرایند‌هایی را که آثار بریدگی را ایجاد می‌کردند مانند ساییده‌شدن یا صدمه زدن توسط افرادی که استخوان‌ها را پیدا کرده بودند، رد کردند. پوبینر می‌گوید رنگ علامت‌ها با رنگ سطح استخوان مطابقت دارد و نشان می‌دهد قدمت آن‌ها یکی است.
در گذشته، شواهدی از قصابی در میان انسان‌تباران در محوطه‌هایی در آفریقا و اروپا پیدا شده بود. این شواهد شامل بریدگی روی جمجمه انسان‌تبار پیداشده در آفریقای حنوبی است که بین ۱/۵ تا ۲/۶ سال قدمت دارد، اگرچه درمورد سن فسیل و منشا علامت‌ها اختلاف نظر وجود دارد.
جسیکا تامپسون، از دانشگاه ییل می‌گوید موقیعت بریدگی‌ها روی استخوان درشت‌نی در درک علت ایجاد آن‌ها اهمیت دارد.
تجزیه‌و‌تحلیل‌های گذشته در محوطه‌های باستان‌شناسی دیگر نشان می‌دهد انسان‌تباران باستانی به دلایل آیینی یا خاکسپاری گوشت از استخوان جدا می‌کردند. اما این رفتار‌ها در انسان‌تبارانی که در اوایل دوره پلیستوسن در منطقه کنیا زندگی می‌کردند، مشاهده نشده است.
علاوه‌براین، نشانه در جایی عضله پوپلیتوس پا شروع می‌شود، یعنی نزدیک ساق پا وجود دارد. برای ایجاد این اثر، فرد بُرنده باید اول عضله بزرگ‌تر گاستروکنمیوس را جدا کند که احتمالا منبع خوبی از گوشت است. اگر آثار بریدگی نتیحه‌ی قصابی باشد، نمی‌توان گفت که آیا نمونه‌ای از هم نوع‌خواری است، زیرا گونه‌ای که درشت‌نی به آن تعلق دارد، مشخص نیست. با‌این‌حال یافته‌ها بینش‌هایی در رابطه با رفتار‌های مرتبط با تهیه غذا در انسان‌های باستانی ارائه می‌دهند. تامپسون می‌گوید: «این کشف نشان می‌دهد انسان‌تباران از ابزار‌های سنگی برای قصابی و خوردن گوشت انسان‌تباران دیگر استفاده می‌کردند.»
البته برخی از کارشناسان هشدار می‌دهند این نتیجه‌گیری‌ها فقط مبتنی‌بر یک فسیل است و با بررسی فسیل‌های بیشتر در آینده می‌توان مشخص کرد که آیا انسان‌تباران اولیه واقعا چنین رفتار‌هایی را از خود نشان می‌دادند یا خیر.
منبع: زومیت
چه چرت و پرت هایی می گویند . طرف ۱ میلیون سال پیش یه تیزی به پاش خورده اینها الان می گویند همدیگر را می خوردند