اختصاصی تابناک باتو ــ حدود یک قرن پیش، در سال ۱۹۲۲، طرفداران سیاه پوش بنیتو موسولینی در رم راهپیمایی کردند که این امر آغاز ۲۰ سال حکومت فاشیست‌ها بود. اما اکنون ایتالیا می‌تواند برای اولین بار نخست وزیری را انتخاب کند که حزبش ریشه در نئوفاشیسم دارد.
انتظار می‌رود جورجیا ملونی، رهبر حزب راست افراطی برادران ایتالیا، در انتخابات سراسری روز یکشنبه پیروز شود و یک دولت ائتلافی شامل حزب فورزا ایتالیا به رهبری سیلویو برلوسکونی و حزب لیگ به رهبری ماتئو سالوینی تشکیل دهد.
این زن ۴۵ ساله اولین رهبر زن در ایتالیا و اولین سیاستمدار راست افراطی خواهد بود که رئیس دولت در اقتصاد بزرگ منطقه یورو می‌شود؛ آن هم در کشوری که از نظر برابری جنسیتی از متحدان اروپایی خود بسیار عقب‌تر است.
برای سیاستمداری که مدت‌ها در حاشیه بوده و حزبی که در آخرین انتخابات سال ۲۰۱۸ تنها ۴.۳ درصد از آرا را به دست آورده است، موفقیتی شگفت‌آور خواهد بود.
اکنون، حزب راست افراطی برادران ایتالیا که خانم ملونی آن را ۱۰ سال پیش تأسیس کرد، توانست حدود ۲۵ درصد از آراء را به دست آورد و با این کار به بزرگترین حزب کشور تبدیل شود.
اما پیروزی یک ملی‌گرای بدبین در ایتالیا، باعث ایجاد ترس در اروپا خواهد شد؛ زیرا در حال حاضر اروپا با دولت فیدز ویکتور اوربان در مجارستان و ظهور حزب مارین لوپن Rassemblement National در فرانسه، Vox در اسپانیا و چگا در پرتغال دست و پنجه نرم می‌کند.
خانم ملونی که بومی رم است، لهجه‌ای غلیظ از طبقه کارگر و توانایی برانگیختن جمعیت دارد که او را در میان مردان میانسال سفیدپوست که بر سیاست ایتالیا و اتاق‌های هیئت مدیره تسلط دارند متمایز می‌کند. ارزش‌های او در مورد خدا، وطن و خانواده سنتی منعکس کننده ارزش‌هایی است که در طول رژیم فاشیست ترویج شده است. نام حزب او برگرفته از جمله آغازین سرود ملی ایتالیا است؛ مبارزه تا مرگ برای آزادی.
او مانند سایر پوپولیست‌ها علیه «نخبگان جهانی» سخن می‌گوید و با آنچه که تفکر همگانی آن را صحت سیاسی و ایدئولوژی جنسیتی می‌نامد مبارزه می‌کند. با این حال، او مدت‌ها حامی ناتو بوده و علیه تهاجم روسیه به اوکراین صحبت کرده است؛ این در حالی است که بسیاری دیگر از راست‌گرایان افراطی در ایتالیا از ولادیمیر پوتین حمایت می‌کنند.
خانم ملونی که به عنوان یک زن جوان از موسولینی تمجید می‌کرد، اکنون دیکتاتوری فاشیستی و قوانین ضدیهودی او را رد می‌کند.
او حزب خود را که ریشه در جنبش اجتماعی ایتالیا (MSI) دارد، هم راستا با حزب محافظه‌کار یا حزب جمهوری‌خواه در ایالات متحده آمریکا قرار می‌دهد. او اغلب از راجر اسکروتون، فیلسوف و روشنفکر پیروی می‌کند. او به آدام پارسونز، خبرنگار اروپایی اسکای نیوز گفت که «هیچ کس در سراسر جهان نیست که از ما بترسد.»
من جورجیا هستم!
در ویدئویی که خانم ملونی در تابستان امسال در فیس بوک منتشر شد، او به انگلیسی و سایر زبان‌های خارجی صحبت می‌کند و بدین طریق به پایتخت‌های اروپایی اطمینان می‌دهد که او و حزبش تهدیدی برای دموکراسی نیستند. او بیان داشت: «حزب راست ایتالیا، چندین دهه است که فاشیسم را به تاریخ تحویل داده‌است.» با این حال، حزب راست افراطی برادران ایتالیا آرم شعله پرچم مرتبط با فاشیست‌ها را همچنان حفظ کرده است؛ شعله‌ای که نشانگر آن است که فاشیسم می‌سوزد.
خانم ملونی برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرد، زمانی که سخنرانی هیجان انگیز او مشهورترین سخنرانی حرفه‌ای او شد. او در صحبت با حامیان خود در میدان رم، فریاد علیه نیرو‌های چپ جهانی را صادر کرد که به ادعای او، خانواده و هویت ملی را دشمن می‌دانند و می‌خواهند این حزب فقط یک رمز باقی بماند.
او گفت: «اما ما فقط رمز نیستیم. ما مردم هستیم و از هویت خود دفاع خواهیم کرد.» سپس، در چیزی که تبدیل به یک امضا شده است، اضافه کرد: «من جورجیا هستم، من یک زن و یک مادر هستم، من ایتالیایی هستم، من مسیحی هستم! شما این را از من نخواهید گرفت.»
او مخالف فرزند خواندگی توسط زوج‌های همجنس است. وقتی در ایتالیا زوجی متشکل از دو زن اخباری مبنی بر تلاش خود برای فرزند خوادگی را اعلام کردند، حزب او به سرعت وارد کار شد و گفت که نمایش این چنین رفتار‌ها در ایتالیا غیرقابل قبول است. او اصرار دارد که قانون سقط جنین در ایتالیا را لغو نخواهد کرد، با این حال برخی نگرانند که او ممکن است تلاش کند که برخی از قوانین این کار را محدود کند.
محاصره دریایی
یک موضع قوی ضد مهاجرتی سنگ بنای مانیفست خانم ملونی است. با این حال، بسیاری از اقتصاددانان خاطرنشان می‌کنند که با نرخ پایین زاد و ولد در ایتالیا، اقتصاد این کشور به مهاجران نیاز دارد. او خواستار محاصره دریایی سواحل مدیترانه آفریقا برای جلوگیری از ورود مهاجران به ایتالیا شده است.
او در گذشته به نظریه «جایگزینی بزرگ» اشاره کرده بود، توطئه‌ای که نشان می‌دهد نخبگان جهانی می‌خواهند اروپایی‌ها را با مهاجران جایگزین کنند. در یک سخنرانی قابل توجه دیگر، در گردهمایی حزب راستگرای اسپانیایی Vox در ژوئن گذشته، او گفت: «به خانواده‌های سنتی بله و به لابی LGBT نه می‌گوییم. به هویت جنسی آری و به ایدئولوژی جنسیتی نه می‌گوییم. به فرهنگ زندگی آری و به مرگ نه می‌گوییم.»
در یکی از جنجالی‌ترین لحظات مبارزات انتخاباتی، او ویدئوی تار یک زن اوکراینی را که گفته می‌شود توسط یک پناهجو در یکی از شهر‌های ایتالیا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بود، بازنشر کرد و گفت که نمی‌تواند در برابر این قسمت فجیع خشونت جنسی در جنگ سکوت کند.
لحظه‌ی حقیقت
گیادا زامپانو، روزنامه‌نگار و کارشناس جنبش راستگرای ایتالیا می‌گوید: «او کسی است که به خود می‌بالد که با خودش صادق است و همیشه آنچه را که واقعاً در فکر دارد می‌گوید. از یک سو، ما با یک سخنور رو به رو هستیم، سخنوری که جمعیت را بر می‌انگیزد و به دنبال جلب توجه رای دهندگان خود است. اما از سوی دیگر، چهره اطمینان‌بخشی را می‌بینیم که به دنبال کاهش ترس اروپاست.»
زامپانو که انتظار پیروزی قاطع خانم ملونی را دارد، می‌افزاید: «به محض اینکه او در راس قدرت قرار گیرد، باید رنگ واقعی خود را نشان دهد. او باید از بین گزینه‌های روابط ایتالیا با اروپا، سیاست مالی، ناسیونالیسم و لزوم احیای اروپا، یکی را انتخاب کند.»
زندگی او
خانم ملونی توسط مادرش در یک محله کارگری در حومه رم بزرگ شد. پدرش زمانی که او یک ساله بود به جزایر قناری رفت تا زندگی خود را در آنجا ادامه دهد. با این حال، خانم ملونی و خواهرش تا سن ۱۱ سالگی سالی یک یا دو بار با او ملاقات می‌کردند. بعد از آن بود که دیگر هیچ وقت او را ملاقات نکردند.
او در دبیرستان زبان خواند و هرگز به دانشگاه نرفت، در عوض در مشاغل کوتاه مدت فراوانی مشغول به کار شد. او به عنوان پرستار بچه، به عنوان دکه دار در یک بازار دستفروشی و به عنوان یک متصدی بار در یک دیسکو کار می‌کرد. او می‌گوید که شور سیاسی او پس از کشته شدن یک دادستان توسط مافیا در اوایل دهه ۱۹۹۰، بیدار شد. او که هنوز یک نوجوان بود، وارد گروه وارثان فاشیست‌ها شد، حزبی که خود را به عنوان جریان اصلی محافظه کار ایتالیا میدانست و بعد‌ها تحت نام اتحاد ملی تغییر شکل داده بود.
در ۲۹ سالگی او یک نماینده مجلس بود و در ۳۱ سالگی جوانترین وزیر ایتالیا پس از جنگ شد و در سال ۲۰۰۸ در دولت ائتلافی آقای برلوسکونی مسئولیت سازمان جوانان را بر عهده داشت.
او از معدود افرادی بود که در ائتلاف وحدت به رهبری ماریو دراگی شرکت نکرد. او یک دختر دارد، اما علیرغم تفکرات او در دفاع از خانواده سنتی، هرگز ازدواج نکرده است.
افکار میهن پرستانه ای دارد ، حمایت از خانواده سنتی ، حمایت از نژاد اروپایی در مقابل مهاجران اروپایی، سیاست نگاه به شرق و چین به جای اینکه تنها دنباله روی اتحادیه اروپا باشد .