روزنامه هم‌میهن نوشت: وضعیت تحریم‌ها نسبت به گذشته تغییر چندانی نکرده، سهل است که کمتر هم شده است، از سوی دیگر فروش نفت و درآمدهای ارزی نیز به ادعای مسئولین دولتی بیشتر شده است، به‌علاوه تولیدات داخلی صنایع دارویی نیز باید نسبت به گذشته بهتر شده باشد و نه بدتر، پس علت چیست که برای اولین بار نظام دارویی کشور با کمبود نسبی و شدید حداقل ٢٠٠ تا حداکثر ٧٠٠ قلم دارو مواجه شده است؟
شاید بهتر است بگوییم به جای تمرکز کردن بر مطبوعات که چرا فلان خبر را نوشته یا فلان روزنامه‌نگار، چرا فلان خبر یا گزارش را تهیه کرده، باید دنبال این باشند که چگونه مدیریتی دارند که در بحبوحه این اعتراضات، جامعه را با کمبود حتی دارو برای درمان سرماخوردگی کودکان مواجه کرده است؟
کافی است که مسئولین محترم نیز یک کودک بیمار در منزل داشته باشند و روی دست‌شان نسخه‌ای باشد که امکان تهیه داروی آن را نداشته باشند؛ چه حسی خواهند داشت؟
چند شب قبل فرزندم در تب شدید می سوخت به 8 داروخانه شبانه روزی مراجعه کردم تا بعد از 3 ساعت توانستم سرم ، اسپری و ... را تهیه کنم چه کسی آسیب های جانی وارده به بیماران در نتیجه بی کفایتی ها را پاسخگوست ؟