مانند بسیاری از بیماری‌های خودایمنی، التهاب مزمن با ایجاد مولتیپل اسکلروزیس (MS) مرتبط است. در بیماری ام اس سیستم ایمنی به به غلاف‌های اطراف اعصاب حمله می‌کند و می‌تواند منجر به ضعف و اسپاسم عضلانی، مشکل در راه رفتن یا حرکت، سفتی، درد و چیزهای دیگر شود.
روش‌های کنونی درمان بیشتر بر مدیریت علائم تمرکز دارد، محققان دانشگاه ویرجینیا (UVA) علاقه‌مند بودند که ببینند آیا خود مکانیسم ایجاد التهاب می‌تواند در منبع آن خاموش شود یا خیر. بنابراین، آن‌ها میکروب‌های داخل روده موش‌ها را بررسی کردند و یک تنظیم‌کننده شیمیایی پیدا کردند که منجر به یک آبشار التهابی می‌شود. آن‌ها همچنین متوجه شدند که چگونه آن را خاموش کنند.
دانشمندان به صورت روز افزون راه‌هایی را کشف می‌کنند که میکروبیوم یعنی همان میکروب‌های طبیعی روده ما روده می‌تواند بر سلامت دستگاه گوارش تأثیر بگذارد.
تنها در سال گذشته، تحقیقاتی انجام شدند که کلونی باکتری‌های ساکن در روده‌های ما را با افسردگی ، انگیزه ورزش ، افزایش وزن ، آرتریت روماتوئید و مصرف بیش از حد الکل مرتبط می‌کرد .
اما اوایل سال جاری، گزارش‌هایی درباره راه‌هایی منتشر شد که میکروب‌های روده می‌تواند بر بیماری‌هایی از جمله آلزایمر و به طور بالقوه دیابت تأثیر بگذارند.
بنابراین منطقی بود که وقتی محققان UVA می‌خواستند راهی برای قطع پاسخ التهابی که منجر به ام اس می‌شود پیدا کنند، به سراغ همین میکروبیوم بروند.
آن‌ها با استفاده از موش‌ها دریافتند که یک تنظیم‌کننده شیمیایی موجود در دیواره روده می‌تواند باکتری‌های روده را به سمت تولید ترکیبات التهابی هدایت کند. این تنظیم‌کننده گیرنده هیدروکربن آریل (AHR) نامیده می‌شود و توسط سلول‌های T تولید می‌شود، نوعی گلبول سفید که با عوامل مهاجم بدن از جمله آلرژن‌ها، بیماری‌ها و سرطان مبارزه می‌کند.
در سال ۲۰۲۱ جا محققان تأثیری را که تنظیم نوعی از سلول‌های T به نام Tregs می‌تواند بر ام‌اس بررسی کرده بودند و دریافتند که مهار پروتئینی به نام Piezo1 می‌تواند به سلول‌ها اجازه دهد تا التهاب را در موش‌ها کاهش دهند.
اما این بار، در تحقیق AHR ایجاد‌کننده التهاب را هدف قرار داد. هنگامی که محققان آن را در روده موش‌ها مسدود کردند، دریافتند که میکروبیوم قادر به تولید ترکیباتی مانند نمک‌های صفراوی و اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه است که رشد سلول‌های T را دشوار می‌کند. در نتیجه، التهاب به طور چشمگیری کاهش یافت – تا جایی که موش‌ها واقعاً از بیماری خود بهبود یافتند.
دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا ببینیم آیا این یافته‌ها به انسان‌های قابل تعمیم هستند یا خیر. اما مطالعه فعلی حداقل مسیری را برای تحقیقات آینده باز می‌کند که می‌تواند‌ام اس را به روشی متفاوت درمان کند.
اگر یکی از درمان‌های مولتیپل اسکلروزیس تعدیل میکروبیوم شود واقعا هیجان‌انگیز خواهد بود. هدف قرار دادن مستقیم AHR با دارو می‌تواند به جای استفاده از مداخلاتی مانند پروبیوتیک‌ها یا دارو‌هایی که سیستم ایمنی را در بیماران‌ام اس مختل می‌کنند، راه موثرتری برای تقویت فعالیت مبارزه با التهاب در روده باشد.
به دلیل پیچیدگی فلور روده، استفاده از پروبیوتیک‌ها از نظر بالینی دشوار است. این گیرنده را می‌توان به راحتی با دارو‌ها هدف قرار داد.
یک پزشک
